ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΥΠΕΡΦΑΓΕΙΑ

 Η διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας είναι μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επανειλημμένα επεισόδια υπερκατανάλωσης φαγητού με συχνότητα που μπορεί να φτάσει την κάθε μέρα. Μπορεί να θυμίσει μια παρόμοια πιο διαδεδομένη στο γενικό πληθυσμό συμπεριφορά, που αφορά την τακτική «επιδρομή» στο ψυγείο σε άσχετες ώρες, ακόμη και μετά από αφύπνιση τη νύχτα και κατανάλωση διαφόρων ειδών φαγητού κυρίως γλυκών. Το που είναι τα όρια του φυσιολογικού και που ξεκινάει μια κατάσταση που δημιουργεί ποικίλα προβλήματα είναι ένα θέμα που προσπαθεί το DSM V (αμερικανικό ψυχιατρικό διαγνωστικό εγχειρίδιο) να ορίσει μέσω των παρακάτω κριτηρίων :

• Πρόσληψη υπερβολικά περισσότερης τροφής από αυτή που το μέσο άτομο θα προσελάμβανε σε ένα μικρό χρονικό διάστημα και πάντως όχι μεγαλύτερο από 2 ώρες.
• Αίσθηση απώλειας ελέγχου κατά το επεισόδιο υπερφαγίας π.χ. αδυναμία διακοπής της κατανάλωσης φαγητού ή αδυναμία ελέγχου της ποσότητάς του.
• Ταχύτατη κατανάλωση 
• Κατανάλωση μέχρι στομαχικής δυσφορίας 
• Υπερκατανάλωση φαγητού ακόμα και όταν δεν υπάρχει αίσθημα πείνας  τι να κάνεις 
• Κατανάλωση όταν το άτομο είναι μόνο του λόγω ντροπής 
• Αίσθημα αηδίας, ενοχής, ντροπής, θλίψης μετά την κρίση υπερφαγίας
  
  

ΑΊΤΙΑ

Το περιοριστικό μοντέλο είναι μία από τις πρώτες και ακόμη ισχύουσες θεωρήσεις της υπερφαγίας, ως προερχόμενη από ανησυχίες για το σχήμα και το βάρος, που οδηγούν σε περιορισμό της διατροφής, στη συνέχεια σε επεισοδιακή υπερφαγια, και σταδιακά σε ένα συνεχή φαύλο κύκλο. Στον κύκλο αυτόν προστίθενται σταδιακά και άλλα συναισθήματα όπως άγχος, ενοχή, αίσθημα ταπείνωσης, ντροπή, ανάγκη για μυστικότητα και απομόνωση.

Ακόμη, η υπερφαγική συμπεριφορά υφίσταται συχνά ως προσπάθεια αντιρρόπησης του άγχους, αλλά επίσης και ως τρόπος άντλησης ευχαρίστησης (ενίσχυση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο).

Σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποιείται ως μηχανισμός αντιμετώπισης των αρνητικών συναισθηματικών επιπτώσεων που δημιουργούνται από την κακή διαπροσωπική κοινωνική λειτουργία.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΉ ΥΠΕΡΦΑΓΕΙΑ

Η νυχτερική υπερφαγία χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια νυχτερινού φαγητού, τα οποία περιγράφονται είτε ως υπερβολική κατανάλωση φαγητού το βράδυ (μετά το δείπνο, δηλ. βραδινή υπερφαγία) είτε ως φαγητό μετά την αφύπνιση από τον ύπνο (δηλαδή, νυχτερινές καταναλώσεις). Χαρακτηρίζεται επίσης από τουλάχιστον τρία από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• πρωινή ανορεξία,
• παρουσία έντονης επιθυμίας για φαγητό μεταξύ δείπνου και ύπνου ή/και στην αφύπνιση κατά τη διάρκεια της νύχτας,
• αϋπνία έναρξης ή συντήρησης,
• συχνά καταθλιπτική διάθεση ή επιδείνωση της διάθεσης το βράδυ και
• την πεποίθηση ότι δεν μπορεί κανείς να ξανακοιμηθεί χωρίς να φάει.